Cassonade 01/09/2018-24/11/2018

Het verhaal van Cassonade 💕

Op een dinsdagavond 20/11/2019 kwam ik thuis van het werken en was hij wat terug getrokken, hij at en dronk, maar was wat slaperig meer. Even een dagje aanzien en dan zien we hoe het verder gaat.

Woensdagochtend sta je op en vind je Cassonade versuft kijkend, tong uit zijn bek en helemaal onder het kwijl, dan maar richting de dierenarts! Zo bang, niet direct weten wat er scheelt, ze hebben hem direct onderzocht, zijn hart klonk mooi maar klopte wel erg snel. Alsook zijn ademhaling was snel, dat verontrustende m’n dierenarts heel erg. Foto genomen, geen vocht op de longen of dergelijke. Conclusie niets abnormaals.

Ter plaatse kon Cassonade echt neervallen, zo moe was hij... dus direct een bloedprik nemen voor zijn glucose, ook in orde... dan maar in observatie houden en medicatie toedienen. Na een klein halfuurtje kreeg ik te horen dat hij in slaap was gevallen, gelukkig hij kon het echt wel gebruiken zo moe was hij. Na een paar uur, werd hij enkel maar minder en minder bij bewustzijn dus dan maar direct infuus plaatsen en bloed prikken en opsturen!

In de avond namen ze hem mee naar huis zodat ze hem continu konden monitoren, kreeg ik 2 ‘leuke’ filmpjes van hem dat hij toch al wat meer bewoog en precies eetlust had. Maar na een halfuurtje kreeg hij een gedeeltelijke epilepsie aanval lieten ze mij weten 😢 dat was dus niet goed en zo jong 😞 de bloedresultaten waren nog niet binnen, maar vermoedelijk levershunt, maar was wel erg vroeg voor zijn leeftijd en komt bijna niet voor deze congenitale aandoening 😢 of FIP die in de hersenen zou genesteld zitten kon het ook nog zijn...

In de ochtend kreeg ik te horen dat zijn epilepsie enkel erger werd en hij dus anti-epileptica toegediend kreeg. Daarvan was hij ‘wat beter’ maar nog erg versuft. Dan maar een bezoek gaan brengen en overleggen, de eerste bloedresultaten kwamen binnen en allemaal in orde, de nieren ook, uit de resultaten was FIP ook helemaal uitgesloten(hij droeg geen Corona virus), dus kon er niets anders opzitten dan een levershunt, maar hiervoor moet er bloed geprikt worden en zo snel mogelijk getransporteerd worden naar het labo op ijs. Dus zeiden de dierenartsen ook van ja wil je er verder mee gaan, wijzelf kunnen deze operatie en dergelijke ook niet uitvoeren want dit is echt specialisten werk. Anders sturen we je door naar Hond en Kat.

Geen moment getwijfeld, absoluut alles wil ik eraan doen om hem erdoor te krijgen! Gebeld dat ik eraan kwam, eenmaal daar onderzochten ze hem eerst fysiek direct en legde ze me alles uit dat ze bloed gingen afnemen en ook een echo van de lever nemen om te zien of hij een levershunt heeft. Een levershunt is in principe een ader die de 2 hoofdaders van de lever verbind die er niet mag zitten. Dit is dus een fout van de natuur die maar 1 op de 10.000 katten treft 😢 de lever is namelijk een orgaan die ervoor zorgt dat het bloed gezuiverd wordt, maar aangezien zijn ‘vuil’ bloed rechtstreeks terug naar de ader gaat die verantwoordelijk is om ‘proper’ bloed in het lichaam te pompen, vergiftigde hij langzaamaan zijn eigen lichaam 😢 (daarvoor ook de ammoniaktest) Er waren 2 mogelijkheden of de shunt zat intrahepatisch (binnenin de lever) of extrahepatisch (buiten de lever, dit valt ook te opereren).

Toen ze Cassonade alle testen lieten ondergaan was hij ook al weer een klein beetje meer zichzelf zonder aanvallen. In de avond werd ik gebeld dat ze dus een shunt hadden gevonden buiten de lever! Dus het kon geopereerd worden! Hij kreeg ook medicatie en speciale voeding om zijn lever te ondersteunen en de ammoniak uit zijn lijf te filteren.

Ok er was hoop 💕 maar na een halfuurtje werd ik terug opgebeld dat hij terug epilepsie aanvallen deed en lang in de epilepsie bleef 😢 Hij kon dus de nacht niet halen en wilde mij hier al voor waarschuwen.... heel de nacht wakker liggen, gebeld worden dat hij de nacht had gehaald! Maar nog steeds niet goed bij bewustzijn was 😞 maar de medicatie kreeg hij nog niet lang toegediend dus we moesten nog afwachten. Ik bezocht hem in de middag en toen kreeg hij een nieuwe dosis medicatie waarbij hij echt heel suf was, maar toch was het of hij me herkende, met een beetje kracht deed hij zijn kopje omhoog en zijn tongetje terug in zijn bekje. Hem geknuffeld en hopend hij echt erdoor kon komen!

De volgende ochtend werd ik opgebeld dat hij desondanks alles steeds epilepsie aanvallen bleef krijgen en wat we zouden doen en of ik kon afkomen 😢 Eenmaal bij hem zag ik echt hij er slecht uitzag en continu wenend 😢 ja dan breekt je hart enkel maar in 1000 stukjes en weet je het genoeg is geweest, me kleine vent zo hard gevochten heb je gedaan en je verdiend te rusten 💕 afscheid genomen en bij je gestaan toen we je vredig in slaap lieten gaan, het deed zo verschrikkelijk pijn, maar ik wist dat dit de juiste beslissing was voor je. Blijvend huilen, afscheid nemen en denken zo hard de natuur kan zijn, maandag nog zo een vrolijk speels kitten en nog geen week later moet ik afscheid nemen van je 😭

De specialisten zeiden ook dat het de beste beslissing was en dat ik me niets mocht kwalijk nemen dat ik alles had gedaan voor hem en vele hadden zelf al zoveel niet gedaan! Want dit alles is allesbehalve goedkoop en kwam hij erdoor, was de operatie alleen al zeker €2000 zonder alle kosten voorheen, maar dat hadden we over voor je kleine vriend! 💕 maar je vond zelf het genoeg was, je lichaam kon niet tegen de ammoniak concentratie 😢 je wordt gecremeerd en zal voor altijd een speciaal plaatsje in huis krijgen 💕

Hierbij dus het verhaal van Cassonade 😞 Ik wil iedereen super hard bedanken, voor de steun, de berichten en vooral mijn dierenarts en de dierenartsen bij hond en kat 💕 Het is jammer genoeg niet altijd rozengeur en maneschijn bij het fokken en ik ben geen fokker die zo’n dingen verbergt. Hij verdient evenveel aandacht en liefde en hij heeft gevochten tegen een zware aandoening die gelukkig heel weinig voorkomt 😢 Slaapzacht Cassonade 💫